نامه یک نی نی معترض

آقاي پدر! در كمال احترام خواهشمندم اينقدر لب و لوچه ي پياز خورده ي غير پاستوريزه، و سار و سيبيل سيخ سيخي آهار نشده ات را به سر و صورت حساس من نماليد

خانوم مادر! جيغ زدن شما هنگام شناسايي اجسام داخل خانه توسط حس چشايي من، نه تنها كمكي به رشد فكري من نمي كنه، بلكه براي شير شما هم مضر است!!! لازم به ذكر است كه سوسك هم يكي از اجسام داخل خانه محسوب مي شود!

پدر محترم! هنگام دستچين كردن ميوه، از دادن من به بغل اصغر آقاي سبزي فروش خوددارينماييد. چشمهاي تلسكوپي، گوشهاي ماهواره اي و سيبيلهاي دم الاغي اش مرا به يادقرضهاي شما مي اندازد! مخصوصاً وقتي كه چشمهاي خود را گشاد كرده، و با تكان دادن سر و لبهايش '' بول بولبول بول'' مي كند! زهرمار، درد، مرض، كوفت! الهي كف شامپو تو چشت! شب بخوابي خواب بد ببيني! جيش كني تو شلوارت

مادر محترم! شصت پا وسيله اي است شخصي، كه اختيارش رو دارم! لطفاً هرگاه سعي در خوردن شصت پاي شما نمودم، گير بدهيد!

آقاي پدر! هنگام دعوا با خانوم مادر، به جاي پرت كردن قابلمه و ماهي تابه به روي زمين، از چيني هاي توي كابينت استفاده نماييد! اكشن بودن دعوا به همين چيزاست!

خانوم مادر! از مصرف هله هوله ي زياد پرهيز نماييد! اين عمل نه تنها براي سلامتي شما خوب نيست، بلكه موجب مي شود كه شيرتان بوي'' بچه سوسك مرده'' بدهد.

آقاي پدر! كودكان توانايي كافي براي حفظ جيش خود ندارند و اين توانايي هنگامي كه شما شكم مرا ''پووووووف'' مي كنيد به حداقل مي رسد! الان بگم كه بعد شرمنده توننشم